«Ευχάριστα νέα» επεφύλαξε η αναλογιστική μελέτη για το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθώς η βιωσιμότητά του είναι διασφαλισμένη ως το 2080. Το «ευχάριστα» όμως είναι σχετικό αφού για ακόμα μια φορά το βαθύτερο πρόβλημα της συνταξιοδότησης κρύβεται κάτω από το χαλί και καμία από τις εκάστοτε κυβερνήσεις δεν φροντίζει να το λύσει.
Για ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης το συνταξιοδοτικό εισόδημα πρέπει να ισούται με το 80% του τελευταίου μισθού. Ωστόσο, με τα σημερινά δεδομένα, η σύνταξη για την πλειοψηφία των Κυπρίων δεν θα ξεπερνά το 30% του τελευταίου μισθού. Η λύση για να καλυφθεί το χάσμα του 50% είναι να φροντίσουμε από μόνοι μας, δημιουργώντας ένα ταμείο προνοίας ή ένα ιδιωτικό συνταξιοδοτικό σχέδιο.
Τα προβλήματα είναι δύο. Πρώτο, η ελλιπής παιδεία. Οι νέοι αργούν να κατανοήσουν την προβληματική κατάσταση στα ταμεία προνοίας και συντάξεως θεωρώντας λανθασμένα ότι μπορούν να βασιστούν στο ΤΚΑ ή ότι το γήρας δεν θα τους βρει.
Δεύτερο, οι κυβερνήσεις λειτουργούν χωρίς πλάνο και προγραμματισμό, χωρίς να προνοούν για τον λαό. Μελέτες φανερώνουν πως μέχρι το 2060 η αναλογία εργαζομένων που συνεισφέρουν στο ΤΚΑ και συνταξιούχων θα είναι 2:1, αντί 4:10 που είναι σήμερα. Ταυτόχρονα, από τα €8 δισ. που είναι η αξία του ΤΚΑ, το 94% δόθηκε στο κράτος υπό μορφή δανείων και το υπόλοιπο 6% είναι επενδυμένο σε κρατικά ομόλογα και σε καταθέσεις. Είναι δηλαδή πλήρως εκτεθειμένο στην κυπριακή οικονομία. Το ίδιο ισχύει και με τα Ταμεία Προνοίας, καθώς το 99,7% είναι επενδυμένο στην Κύπρο χωρίς καμία πρόνοια η οποία θα επιβάλει ορθή επενδυτική πολιτική.
Η Αγγλία και σκανδιναβικές χώρες, κράτη που διαθέτουν πραγματική κοινωνική πολιτική φροντίζουν από νωρίς τους πολίτες τους, υποχρεώνοντας τους εργοδότες να παραχωρούν συνταξιοδοτικά σχέδια στο προσωπικό τους. Δυστυχώς, η Κύπρος δεν είναι από αυτά τα κράτη.
Όπως ανέφερε και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος «Η τραγωδία στη ζωή είναι πως γινόμαστε γέροι πολύ σύντομα και σοφοί πολύ αργά».
