Ιδιαιτέρως θερμό προμηνύεται το προσεχές καλοκαίρι στα εργασιακά, αφού για ανοικτά ζητήματα τα οποία πρόκειται να βρεθούν στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου φαίνεται να υπάρχει χάσμα απόψεων ανάμεσα σε εργοδοτική και συνδικαλιστική πλευρά και η εξεύρεση κοινού εδάφους μοιάζει τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα ένα εξόχως δύσκολο εγχείρημα.
Την πλέον καυτή πατάτα-ανάμεσα σε άλλα ζητήματα όπως το αίτημα για επέκταση των συλλογικών συμβάσεων, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού και το ύψος του κατώτατου μισθού- δείχνει να αποτελεί το θέμα της ΑΤΑ, όπου η εμμονική θέση των συντεχνιών για διατήρηση της υπάρχουσας φιλοσοφίας της και για επέκταση του θεσμού στο 100% τορπιλίζει εν την ουσία τις όποιες διαπραγματεύσεις πριν καν αυτές αρχίσουν.
Όπως μαθαίνουμε, από πλευράς εργοδοτών είναι ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές τέτοιες προσεγγίσεις, οι οποίες όχι μόνο θα φορτώσουν τις επιχειρήσεις με κόστος το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επωμιστούν, αλλά είναι και επικίνδυνες για σύνολο του οικοδομήματος της οικονομίας.
Για την εργοδοτική πλευρά είναι σαφές πως ο θεσμός της ΑΤΑ, είτε θα πρέπει να καταργηθεί είτε να εκσυγχρονιστεί στην βάση συγκεκριμένης φόρμουλας και κριτηρίων τα οποία και εισηγείται. Αλλιώς, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, το αδιέξοδο πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, μένει να διαφανεί η όλη στάση και ο τρόπος με τον οποίο ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Παναγιώτου θα επιλέξει να ασκήσει τον μεσολαβητικό του ρόλο.
Κατά πόσο δηλαδή, θα προσπαθήσει να γεφυρώσει τις διαφορές σταθμίζοντας και λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις εύλογες ανησυχίες των εργοδοτών ή θα αφήσει τις συντεχνίες να…κάνουν παιχνίδι, θέτοντας την εργασιακή ειρήνη και ομαλότητα εν αμφιβόλω.
Ευελπιστούμε να συμβεί το πρώτο και ανάμεσα στο συνδικαλιστικό κίνημα να πρυτανεύσει η λογική, αφού το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή την στιγμή η κυπριακή οικονομία είναι η διασάλευση της εργασιακής ειρήνης. Όπως φυσικά και η όποια προσπάθεια ικανοποίησης μαξιμαλιστικών αιτημάτων, που με μαθηματική ακριβεία στο μόνο που θα οδηγήσουν επιχειρείν και οικονομία είναι η...ασφυξία.
