Η τουριστική βιομηχανία ανέκαθεν υπήρξε ο στυλοβάτης της κυπριακής οικονομίας, ένας τομέας το μέγεθος της αξίας και σημασίας του οποίου, ως βασικός πυλώνας του οικονομικού μοντέλου του τόπου, είναι πλεονασμός και άνευ νοήματος να επιχειρηθεί σε αυτό εδώ το κείμενο να καταγραφεί και να αναδειχθεί.
Δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο γατί πολύ απλά αποτελεί μια χιλιοειπωμένη και αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, μιλάνε επί τούτου και επί του λόγου του αληθές τα διαχρονικά στοιχεία και αριθμοί.
Η τουριστική βιομηχανία του νησιού μας πέρασε κατά τα τελευταία προηγούμενα χρόνια μέσα από πρωτοφανείς συμπληγάδες, δοκιμάστηκε ενδεχομένως όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της.
Πρώτα η πανδημία με μια μακρά περίοδο κατά την οποία η βιομηχανία νέκρωσε περίπου κυριολεκτικά, έπειτα η απώλεια της μέχρι τότε ζωτικής σημασίας ρωσικής αγοράς ως αποτέλεσμα των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στην χώρα για την εισβολή της στην Ουκρανία.
Και ακολούθως η κλιμακούμενη ένταση στο ούτως ή άλλως αδιάκοπα εκρηκτικό γεωπολιτικό περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή μας, η εμπόλεμη κατάσταση στην οποία περιήλθε το Ισραήλ- μια επίσης εξόχως σημαντική αγορά ως ο δεύτερος σήμερα «αιμοδότης» του κυπριακού τουρισμού-, πρώτα με την Χαμάς και εν συνεχεία με το Ιράν.
Παρόλες τις πιο πάνω εξωγενείς αντιξοότητες και αρνητικές εξελίξεις, η τουριστική βιομηχανία της χώρας μας αποδείχθηκε ανθεκτική και ικανή να απορροφήσει τους κραδασμούς, όχι απλώς κατάφερε να επιβιώσει, αλλά να επανέλθει σε επιδόσεις, τόσο σε ό,τι αφορά τις αφίξεις όσο και σε ό,τι αφορά τα έσοδα, οι οποίες μόλις πριν από μερικά χρόνια έμοιαζαν μάλλον ακατόρθωτες και ουτοπικές.
Το περσινό διπλό ρεκόρ που καταγράφηκε σε έσοδα και αφίξεις, το γεγονός ότι το 2024 ξεπέρασε την χρονιά-ρεκόρ του 2019, αποτέλεσε την πλέον ισχυρή απόδειξη ότι η…κότα με τα χρυσά αυγά δεν πέθανε, ότι η τουριστική βιομηχανία της Κύπρου παραμένει βασικότατος πυλώνας του οικοδομήματος που ακούει στο όνομα κυπριακή οικονομία.
Και όλα αυτά-πέραν των εξωγενών αντίξοων συνθηκών-, μέσα σε ένα περιβάλλον εντεινόμενου ανταγωνισμού, όχι μόνο από τις γύρω χώρες της περιοχής μας, αλλά και εν μέσω του αθέμιτου ανταγωνισμού στον οποίο συνίσταται η ραδγαία τουριστική ανάπτυξη και ροή μεγάλου αριθμού τουριστών στα κατεχόμενα.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η φετινή σεζόν άρχισε και εξελίσσεται με τις καλύτερες προοπτικές για εξίσου υψηλές, αν όχι και υψηλότερες επιδόσεις, με τις αφίξεις το πρώτο μισό του έτους να ανέρχονται σε 1.843.013 σε σύγκριση με 1.652.475 την αντίστοιχη περσινή περίοδο και να καταγράφουν αύξηση 11,5%.
- Διαβάστε εδώ: Από ρεκόρ σε ρεκόρ ο κυπριακός τουρισμός-Άγγιξαν τα δύο εκατ. οι αφίξεις το πρώτο εξάμηνο
- Διαβάστε εδώ: Οι δέκα βασικότεροι «αιμοδότες» της τουριστικής βιομηχανίας της Κύπρου το πρώτο μισό του χρόνου
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του Παγκύπριου Συνδέσμου Ξενοδόχων(ΠΑΣΥΞΕ), Θάνου Μιχαηλίδη, η πληρότητα των ξενοδοχείων τον Ιούλιο κυμαίνεται περί το 80%- 85%, ένα ποσοστό το οποίο αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο κατά τον κατεξοχήν μήνα των διακοπών(σ.σ. και για τους Κύπριους), δηλαδή τον Αύγουστο.
- Διαβάστε εδώ: Θάνος Μιχαηλίδης: Στο 80%-85% η πληρότητα των ξενοδοχείων...Θα συνεχίσει να αναπτύσσεται η ροή των κρατήσεων
Την ώρα λοιπόν που παρά το εξωγενές αρνητικό περιβάλλον και τον συνεχώς εντεινόμενο ανταγωνισμό, η κυπριακή τουριστική βιομηχανία βαδίζει σε πορεία αξιοπρόσεκτης και καθ’ όλα αξιοσημείωτης δυναμικής, το συνδικαλιστικό κίνημα στον ξενοδοχειακό κλάδο έρχεται άνευ ουσιαστικού λόγου και αφορμής να θέσει εν αμφιβόλω αυτή την πορεία, να ανακόψει την δυναμική και να θέσει σε περιπέτειες την βιομηχανία, να τορπιλίσει την τουριστική σεζόν μιας ολάκερης χώρας.
Κατά την πάγια προσφιλή τους τακτική να εγείρουν ζητήματα και να δημιουργούν προβλήματα εκ του μη όντως σε περιόδους κρίσιμες για τον τομέα, οι συντεχνίες επιχειρούν να βάλουν για μια ακόμη φορά την θηλειά στον λαιμό πολιτείας και επιχειρήσεων του κλάδου, εξαγγέλλουν απεργιακά μέτρα στα ξενοδοχεία συνοδευόμενα από τελεσίγραφο μερικών ημερών για λόγους που, όπως και μέσα από την δική τους ανακοίνωση προκύπτει, σε καμία περίπτωση δεν μοιάζουν τέτοιοι που να δικαιολογούν μια τόσο σφοδρή αντίδραση, αν μη τι άλλο κατά την παρούσα κρίσιμη για τον τουρισμό της χώρας μας χρονική συγκυρία.
- Διαβάστε εδώ: Έτοιμες να τορπιλίσουν την τουριστική σεζόν οι συντεχνίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων-Τελεσίγραφο για απεργίες
Πολύ περισσότερο μάλιστα, την ώρα και από την στιγμή που η εργοδοτική πλευρά(σ.σ. ΠΑΣΥΞΕ και ΣΤΕΚ) διά του πλέον επίσημου τρόπου διαβεβαιώνει δημοσίως για το δεδομένο του χαρακτήρα της προτροπής της προς τους ξενοδόχους για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Αλλά και που τα ζητήματα τα οποία επικαλούνται οι συντεχνίες βρίσκονται ενώπιον της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας για την επίλυσή τους.
- Διαβάστε εδώ: Έντονος προβληματισμός και ξεκάθαρα μηνύματα ΠΑΣΥΞΕ και ΣΤΕΚ προς τις συντεχνίες για τις απεργίες
- Διαβάστε εδώ: Κοινό μέτωπο ΠΑΣΥΞΕ-ΣΤΕΚ… Να διαφυλαχθεί η εργασιακή ομαλότητα και σταθερότητα στα ξενοδοχεία
Ποια είναι τα ζητήματα που προτάσσουν οι συντεχνίες; Όπως ισχυρίζονται ότι συμβαίνει, η παράνομη ενοικίαση εργαζομένων, η καταστρατήγηση του θεσμού της ΑΤΑ και η ταυτόχρονη παρερμηνεία του σχετικού Κανονισμού, η μη εφαρμογή του Κανονισμού για τα Ταμεία Ευημερίας και η παραβίαση των κριτηρίων απασχόλησης αλλοδαπών από τρίτες χώρες.
Ακόμη και αν δεχθούμε για χάρη συζήτησης πως κάποιοι ξενοδόχοι συμπεριφέρονται για τα πιο πάνω με τον τρόπο που οι συντεχνίες τους καταλογίζουν, είναι σώφρονα και υπεύθυνη προσέγγιση η προσφυγή στην απεργία την ώρα που ο τουρισμός βρίσκεται στα φόρτε του, την ώρα που τα ξενοδοχεία σφύζουν από ζωή;
Μέσα Ιουλίου, αρχές Αυγούστου, τυχαία, «έχει εξαντληθεί η υπομονή και η ανεκτικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος» για τα όποια προβλήματα ενδεχομένως προκύπτουν;
Προφανώς και όχι, προφανώς και η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής γίνεται γιατί κρίνεται από τους συνδικαλιστές ως η πλέον καταλληλότερη για άσκηση πίεσης προς ικανοποίηση των όποιων αιτημάτων τους. Μια τακτική, αποδοτική θεωρούν για τους ίδιους, άκρως επιζήμια όμως για την τουριστική βιομηχανία και το σύνολο της οικονομίας.
Λένε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πως η απόφασή τους για απεργιακά μέτρα λήφθηκε κατόπιν έντονου προβληματισμού. Μια εξωφρενικά υποκριτική αναφορά στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, πολύ απλά γιατί αν πραγματικά προβληματίζονταν, εύκολα όπως και εμείς οι αδαείς θα αντιλαμβάνονταν-θέλουμε τουλάχιστον να πιστεύουμε-τις οδυνηρές συνέπειες αυτής τους της απόφασης.
Ας είναι αν μη τι άλλο ειλικρινείς οι συνδικαλιστές...Φυσικά και αντιλαμβάνονται τις συνέπειες, φυσικά και ξέρουν πως μια απεργία μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου αποτελεί χείριστη υπηρεσία, όχι απλώς προς τον κλάδο, αλλά προς την χώρα και την οικονομία της. Όμως για τις συντεχνίες, αυτό που έχει σημασία είναι να ικανοποίησουν την ματαιοδοξία τους, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και κάπως έτσι, την απορρύθμιση στην ξενοδοχειακή βιομηχανία εν τέλει, δεν είναι οι εργοδότες που-όπως οι συνδικαλιστές ισχυρίζονται-την προκαλούν, αλλά οι ίδιες οι συντεχνίες, με την επιλογή τους να διασαλεύσουν την εργασιακή ειρήνη στην πιο άκυρη και άστοχη στιγμή, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στο πραγματικό διακύβευμα μιας πιθανής εργασιακής αναταραχής στον πλέον ευαίσθητο και ζωτικό για την εποχή που βρισκόμαστε, τομέα οικονομικής δραστηριότητας. Αυτόν του τουρισμού.
Αυτή ακριβώς, και όχι η στάση της εργοδοτικής πλευράς όπως συνειδητά εσφαλμένα κάνουν λόγο στην χθεσινή τους ανακοίνωση οι συντεχνίες, είναι μια εντελώς απαράδεκτη και προκλητική συμπεριφορά, μια απαράδεκτη και προκλητική συμπεριφορά ανεύθυνου συνδικαλισμού.
- Διαβάστε επίσης: Παραβιάζουν τον Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων οι συντεχνίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων-Καταδικάζουν ΟΕΒ και ΚΕΒΕ
- Διαβάστε εδώ: ΟΕΒ: Απαράδεκτες και προκλητικές οι απειλές για απεργία στα ξενοδοχεία
- Διαβάστε εδώ: ΚΕΒΕ: Αδικαιολόγητη και παράτυπη η απόφαση για απεργίες στα ξενοδοχεία
Ενός ανεύθυνου συνδικαλισμού, που στον βωμό και προς ικανοποίηση των όποιων αιτημάτων του, δεν έχει καμία απολύτως αναστολή να ανατινάξει στον αέρα μια ολάκερη τουριστική βιομηχανία, να επιφέρει ένα καίριο και ενδεχομένως καταστροφικό πλήγμα στην οικονομία της χώρας.
Αδιαφορώντας, αν και κατακαλόκαιρα, παγερά για το βαρύ και ανυπολόγιστο τίμημα…
