Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον και ξεχωριστό άρθρο του συμβούλου στρατηγικής και Επικοινωνίας Νίκου Σύκα, το οποίο συμφωνά με πολλές θέσεις, απόψεις και εισηγήσεις μου και που αναφέρεται , στον τομέα της μοναδικότητας, της μεταρρύθμισης, του εκσυγχρονισμού, της δημιουργικότητας και της καινοτομίας. « Καινοτομία είναι μια αλλαγή η οποία δημιουργεί ή και προσθέτει αξία και παρέχει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα εδώ και τώρα» αναφέρει ο Νίκος Σύκας, μας πληροφορεί δε ότι η Κύπρος κατατάσσεται πολύ χαμηλά στην Ευρώπη αλλά και Παγκόσμια, στον δείκτη «ικανότητα και καινοτομία».
Το πιο συγκλονιστικό όμως είναι η απόδοση της πατρίδας μας, στον τομέα της αξιοκρατίας και της ποιότητας του μάνατζμεντ και η οποία μας προσφέρει μια θέση στον πάτο της παγκόσμιας κατάταξης.
Ο τόπος μας διαχρονικά πάσχει από ηγεσίες σ’ όλα τα επίπεδα. Από την πιο μικρή μονάδα ή οργανισμό μέχρι και την πιο μεγάλη μονάδα, οργάνωση ή επιχείρηση.
Πάντοτε οι ανταγωνισμοί υπήρχαν και υπάρχουν, ως ένα εργαλείο ανάπτυξης και προόδου των ανθρώπων , των κοινωνιών , των οικονομιών των κρατών. Υπάρχουν ανταγωνισμοί μεταξύ ατόμων , ομάδων, οργανισμών, επιχειρήσεων, κρατών. Ο ανταγωνισμός είναι η κινητήριος δύναμη της ανάπτυξης και της ευημερίας και η φλόγα που καίει μέσα μας ανάλογα με την ευαισθησία , δυνατότητες , παιδεία , κουλτούρα και χαρακτήρες μας.
Η δημιουργικότητα των ανθρώπων είναι ένα σπουδαίο χάρισμα και ταλέντο , το οποίο κατευθύνεται , από την εσωτερική ανάγκη μιας νικηφόρας, επιτυχημένης, δυναμικής πορείας, που φέρνει μαζί της εκπληκτικά αποτέλεσμα.
Η καινοτομία και η μεταρρύθμιση είναι απαραίτητα και αναγκαία όπλα κάθε ατόμου , ομάδας , οργανισμού, κράτους.
Οι Μεταρρυθμίσεις για να επιτευχθούν με επιτυχία , απαιτούν ηγέτες με δυνατό, αδιαπραγμάτευτο χαρακτήρα και αποφασιστικότητα, ακεραιότητα, υπέρμετρη φιλοπατρία, ασυμβίβαστους και εμπνεόμενους από μια σφαιρική κοινωνική και φιλοσοφική διάσταση των δεδομένων σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Σαν επαγγελματίας προπονητής, με αρκετή , συσσωρευμένη εμπειρία στην διοίκηση ποδοσφαιρικών ομάδων και κυρίως στην διαχείριση ενός δύσκολου ευαίσθητου πολύπλευρου αναγνωρίσιμου ανθρώπινου δυναμικού, νοιώθω την ανάγκη να καταθέσω τις δικές μου απόψεις για τα θέματα της δημιουργικότητας , της καινοτομίας και των Μεταρρυθμίσεων , διότι τα πιο πάνω στοιχεία είναι αναπόσπαστα κομμάτια που συναντιούνται στο ποδόσφαιρο και στην διαδρομή του.
Θεωρώ ότι λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν αυτή τη ποδοσφαιρική διάσταση. Ποδόσφαιρο είναι Ιδέες … Ιδέες …Ιδέες… Στρατηγική…… Τακτική … Δημιουργικότητα…Διαφορετικότητα…Αποτελεσματικότητα…Αποφασιστικότητα… Καινοτομία…. Ομαδικότητα… Προβλεπτικότητα …..
Δυστυχώς στην πατρίδα μας, όπως και οι Διεθνείς Οργανισμοί καταγράφουν , φυσικά είναι ορατό με γυμνό μάτι , η μεταρρύθμιση, η καινοτομία και η δημιουργικότητα είναι ανεπιθύμητες και καταραμένες έννοιες και πρακτικές.
Φυσικά για να είμαι ειλικρινής , οι μαγικές αυτές λέξεις, προφέρονται και καταγράφονται ανελλιπώς, από τους Κύπριους, ειδικούς και μη και τα ΜΜΕ. Είναι γεγονός ότι οι λέξεις αυτές είναι ελκυστικές και άκρως επικοινωνιακές. Μέχρι όμως εκεί. Η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ.
Από την εμπειρία μου στην πολύπλευρη διαδρομή μου, ειλικρινά καταγράφω την απογοήτευση μου, γιατί οι Κύπριοι, δεν αρέσκονται στον ανταγωνισμό και την δημιουργικότητα. Στην δημιουργία κάτι καινούργιου, στο κτίσιμο κάτι εντελώς ξεχωριστού από τα υπόλοιπα, στην διαφοροποίηση κάτι ή κάποιου κατεστημένου ή πεπαλαιωμένου που πλέον δεν ανταποκρίνεται στην αποστολή του επάξια. Η πρωτοβουλία στην Κύπρο είναι για πολλούς ελάττωμα και αμάρτημα. Πολλές φορές δε τιμωρείται!! Η προσωπικότητα, η πρωτοβουλία, η αναζήτηση , η περιέργεια, η εφευρετικότητα, κύρια εργαλεία της καινοτομίας και της δημιουργίας απουσιάζουν από την ζωή μας στην Κύπρο, σ’ όλους τους τομείς , δυστυχώς . Παραμένουμε ταμπουρωμένοι στα γνωστά και …. Ναι και στα αποτυχημένα … Δεν τα αποχωριζόμαστε ποτέ… μα ποτέ…
Νοιώθουμε σιγουριά και ασφάλεια με αυτά που γνωρίζουμε νοιώθουμε καλύτερα με την ρουτίνα μας.
Υπάρχει κανένας άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος δεν γνωρίζει ότι , η υπερβολή, η γραφειοκρατία, η κεντρικοποίηση, οι καθυστερήσεις στην διεκπεραίωση των εργασιών , η πολυπλοκότητα των διεργασιών που ταλαιπωρούν τους πολίτες και τους εξευτελίζουν, μεταφέρουν στους πολίτες και στις κοινωνίες, φτώχεια , οπισθοδρόμηση, μιζέρια, ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Δεν θα αναφερθώ στην Δημόσια Υπηρεσία του τόπου μας. Θα αναφερθώ στον Τραπεζικό Τομέα της Κύπρου. Ένας κατ’ εξοχή Ιδιωτικός Τομέας που πολλές φορές υποδεικνύεται ως πρότυπο, επιβάλλεται να λειτουργά με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία.
Απέτυχε με το υφιστάμενο μοντέλο. Τι έγινε; Παρέμεινε το ίδιο γραφειοκρατικό τραπεζικό μοντέλο με ακόμα πιο πολλές ρυθμίσεις και κανονισμούς. Ο λόγος είναι μάλλον προφανής… Να περιοριστούν τα λάθη , οι παραλείψεις ή και να υπάρξουν περισσότεροι έλεγχοι και ασφαλιστικές δικλείδες .. Έλεος…. Η Γραφειοκρατία ποτέ δεν ήταν το φάρμακο της ηθικής, ακεραιότητας και της αλήθειας δεν ήταν η ασφαλιστική , αποτελεσματική διαδικασία αλλά η διάσταση της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Αντί να μεταρρυθμιστεί το τραπεζικό μοντέλο προς το καλύτερο , μέσα από τις τεράστιες εμπειρίες του και τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί , από την πρωτοφανή παγκόσμια Οικονομική και Τραπεζική Κρίση με την ενεργητική συμμετοχή όλων των παραγόντων και φορέων της κοινωνίας, μετατράπηκε σ’ ένα αγνώριστο, άχρωμο, αγνώριστο τραπεζικό μόρφωμα , το οποίο ταλαιπωρεί και υποτιμά τους πολίτες και τις επιχειρήσεις και δεν αφουγκράζεται τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών της κοινωνίας και των επιχειρήσεων. Είμαι της γνώμης ότι , αντί να αντιγράφουμε, να θεωρητικολογούμε, να διεξάγουμε μελέτες και ατέρμονα σεμινάρια να θαυμάζουμε λανθασμένα ίσως πρακτικές των ξένων, ας βρεθούν όλοι μαζί, τα στελέχη των τραπεζών, με τις τεράστιες εμπειρίες της πρώτης γραμμής , οι τεχνοκράτες, το τραπεζικό προσωπικό και άλλοι παράγοντες σχετικοί με το θέμα και να βρουν τις πιο καινοτόμες, δημιουργικές , παραγωγικές, απλές και ριζοσπαστικές λύσεις. Η τραπεζική επιστήμη δεν είναι μόνον οικονομική επιστήμη και θεωρία. Από μόνη της είναι ξεχωριστή μοναδική πρακτική, επιστήμη η οποία χρειάζεται απεριόριστες ικανότητες και δεξιότητες για να υλοποιηθεί να πετύχει και να προσφέρει πρόοδο και ανάπτυξη στους ανθρώπους και στις κοινωνίες.
Μέσα από τα προβλήματα των Τραπεζών και του Συνεργατισμού με τον κόσμο δημιουργούνται καθημερινά δικαιολογημένα ερωτηματικά των απλών ανθρώπων.
Αφού στον τραπεζικό τομέα η σύγχρονη Τεχνολογία χρησιμοποιείται σ’ όλη την έκταση της, με εξαιρετικά αποτελέσματα, γιατί χρησιμοποιούνται μετά μανίας πρακτικές, οδηγίες και ρυθμίσεις, οι οποίες προκαλούν γραφειοκρατία, αναποτελεσματικότητα, σύγχυση , θυμό, απαρέσκεια , ταλαιπωρία στο Τραπεζικό Ανθρώπινο δυναμικό και στους πελάτες;
Γιατί υπάρχει τόση μεγάλη δειλία και άρνηση στην ανάληψη πρωτοβουλιών και κινήσεων από τους Αξιωματούχους και τα στελέχη των Τραπεζών και του Συνεργατισμού;
Έχω την ταπεινή άποψη, ότι αν κάποιος τεχνοκράτης, ειδικός επί θεμάτων οφέλους - κόστους, ερευνήσει τις διαδικασίες της τραπεζικής πρακτικής στο τόπο μας, θα διαπιστώσει την μεγάλη αδικαιολόγητη σπατάλη πόρων που γίνεται στον τραπεζικό τομέα. Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι θα ξαφνιαστούμε από το αρνητικό αποτέλεσμα.
Ο εργασιακός χρόνος του προσωπικού και των Αξιωματούχων, ο οποίος χρησιμοποιείται άδικα για διεκπεραίωση αχρείαστων διαδικασιών, στοιχίζει στους Οργανισμούς τεράστια ποσά. Η τεράστια σπατάλη , το τεράστιο κόστος της γραφικής ύλης το οποίο χρησιμοποιείται για τις τραπεζικές διαδικασίες χωρίς να είναι αναγκαίες.
Ο χρόνος του πελάτη που κατασπαταλείται και ο οποίος πολλές φορές είναι πολύτιμος, στην παραγωγική οικονομική διαδικασία.
Για να εξυπηρετηθούν όλες αυτές οι αχρείαστες τραπεζικές διαδικασίες σίγουρα χρειάζεται περισσότερο προσωπικό , δηλαδή περισσότερο κόστος, περισσότερα έξοδα.
Μεγάλο κόστος είναι επίσης η ταλαιπωρία , η ψυχολογική αναστάτωση και ο θυμός των πελατών και των συνεργατών των τραπεζών . Οι πελάτες των τραπεζών σιγά – σιγά αποθαρρύνονται αντί να ενθαρρύνονται , να συνεργάζονται με τις Τράπεζες. Το συναίσθημα αυτό είναι πολύ επικίνδυνο και πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από όλους. Να μην υποτιμηθεί.
Ο τόπος μας, η πατρίδα μας περνά μια από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας της. Χρειάζεται όλοι να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και με τον πατριωτισμό , την κοινωνική τους ευαισθησία, το ταλέντο, τις αρετές τους, την εφευρετικότητα, την εμπειρία και τις γνώσεις τους, να βρουν καινοτόμες, πρωτοποριακές, μοναδικές, φανταστικές λύσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν την πατρίδα μας, μακριά από τα σημερινά τραγικά δεδομένα και περιπέτειες που τόσο βασανίζουν τραυματίζουν και εξευτελίζουν το τόπο και τον λαό μας.
