Μέσα στο κλίμα της έντονης πόλωσης που επικρατεί στη γαλλική πολιτική σκηνή, δύσκολα βρίσκει κανείς αρνητικό λόγο για τον νέο πρωθυπουργό Σεμπαστιάν Λεκορνί.
Ο μέχρι πρότινος υπουργός Άμυνας, καριερίστας πολιτικός και στενός συνεργάτης του Μακρόν, περιγράφεται ως ευγενικός αλλά και σοβαρός από προσωπικότητες όλου του ιδεολογικού φάσματος.
Στελέχη των Σοσιαλιστών τον θεωρούν έξυπνο και προσεκτικό ακροατή, ενώ ακόμα και εκπρόσωποι της ριζοσπαστικής Αριστεράς αναγνωρίζουν την ευστροφία του. Σπάνια στη γαλλική Εθνοσυνέλευση υπάρχει τόσο θετική εικόνα για πολιτικό πρόσωπο.
Ακόμα και η Μαρίν Λεπέν, κατ’ ιδίαν, έχει εκφραστεί με σεβασμό για τον τρόπο που ο Λεκορνί χειρίστηκε το κόμμα της.
Ο ίδιος δηλώνει ότι επιδιώκει να τα πηγαίνει καλά με όλους, με εξαίρεση ίσως τα πιο ακραία στελέχη της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ο Λεκορνί αναλαμβάνει καθήκοντα λίγες μόλις ημέρες μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος «έπεσε» σε ψηφοφορία δυσπιστίας όταν η Ακροδεξιά και η Αριστερά συνέπραξαν για να μπλοκάρουν τον προϋπολογισμό που περιλάμβανε φόρους και περικοπές ύψους 44 δισ. ευρώ.
Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία του νέου πρωθυπουργού θα είναι η κατάρτιση ενός αναθεωρημένου σχεδίου, με παραχωρήσεις που θα πείσουν τουλάχιστον μέρος της αντιπολίτευσης χωρίς να απομακρύνουν τη φιλοεπιχειρηματική βάση του.
Στην εναρκτήρια ομιλία του, τόνισε ότι οι διαπραγματεύσεις με την αντιπολίτευση πρέπει να γίνουν πιο δημιουργικές και τεχνικές.
Ήδη την πρώτη ημέρα στο Μέγαρο Ματινιόν, ο Λεκορνί επικοινώνησε με τους Οικολόγους και συνδικαλιστές ηγέτες, όμως δεν είχε ακόμη συναντήσεις με τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι θεωρούνται οι πιο πιθανοί «σύμμαχοι» για να περάσει ο προϋπολογισμός.
Ο ηγέτης των Σοσιαλιστών, Ολιβιέ Φορ, δήλωσε πως «Λεκορνί στο Ματινιόν σημαίνει Μακρόν στο Ματινιόν», υπογραμμίζοντας τη στενή ταύτιση των δύο ανδρών.
Το κόμμα ζητά έναν προϋπολογισμό λιγότερο επώδυνο για τα νοικοκυριά, με εγκατάλειψη της πρότασης για κατάργηση δύο αργιών και με αυξήσεις φόρων στους υπερπλούσιους.
Ακόμα και βουλευτές του κυβερνώντος στρατοπέδου παραδέχονται ότι ο Λεκορνί θα χρειαστεί ευελιξία, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο προσαρμογών στα 44 δισ. ευρώ που είχε προτείνει ο Μπαϊρού.
Οι σχέσεις με την Ακροδεξιά
Παρά τις παλαιότερες προσπάθειες προσέγγισης, όπως το δείπνο που φέρεται να παρέθεσε στη Μαρίν Λεπέν στο υπουργείο Άμυνας, οι πιθανότητες συνεργασίας με τον Εθνικό Συναγερμό είναι περιορισμένες.
Η Λεπέν χαρακτήρισε την επιλογή του Λεκορνί ως «την τελευταία κίνηση του Μακρόν» και επανέλαβε το αίτημά της για πρόωρες εκλογές.
Πιο μετριοπαθής εμφανίστηκε ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Λουί Αλιό, που τόνισε ότι δεν θα απορρίψουν τον Λεκορνί εξ ορισμού, αλλά ότι η στροφή προς τους Σοσιαλιστές αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Ακροδεξιά.
Ο άνθρωπος του Μακρόν
Η τοποθέτηση του Λεκορνί στο Ματινιόν δείχνει την εμπιστοσύνη του Μακρόν σε έναν από τους πιο πιστούς συμμάχους του.
Υπήρξε ο νεότερος υπουργός Άμυνας στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας και παραμένει στο πλευρό του προέδρου από το 2017, όντας το μοναδικό στέλεχος που δεν αποχώρησε από το κυβερνητικό σχήμα όλα αυτά τα χρόνια.
Με καταγωγή από μια περιφέρεια που υπήρξε προπύργιο της Δεξιάς, πέρασε στο στρατόπεδο Μακρόν το 2017 και αργότερα στράφηκε μαζικά προς την Ακροδεξιά. Η πορεία του θεωρείται πολιτικό «βαρόμετρο» για τη γαλλική κοινωνία.
Παράλληλα, ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της φιλοουκρανικής πολιτικής του Μακρόν και της ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας.
Το στοίχημα του Ελιζέ
Για τον Μακρόν, ο Λεκορνί είναι το τελευταίο στοίχημα για να κρατήσει ζωντανή την κυβέρνησή του. Αν πετύχει να συνθέσει συμμαχίες και να περάσει τον προϋπολογισμό, θα κερδίσει χρόνο για το υπόλοιπο της θητείας.
Αν αποτύχει, η κατάρρευση θεωρείται θέμα χρόνου και ο δρόμος προς τις κάλπες αναπόφευκτος.
Η επιτυχία ή αποτυχία του νέου πρωθυπουργού θα καθορίσει όχι μόνο τη δική του πορεία αλλά και την πολιτική κληρονομιά του Γάλλου προέδρου.
